Homeopatia

Definicja
„Homeopatia jest metodą terapeutyczną, opartą na zasadzie podobieństw, w której substancje lecznicze podawane są w małych lub nieskończenie małych dawkach”

Twórca homeopatii – S.F . Hahnemman (1775 – 1834r)
Oficjalna medycyna początku XIX wieku opierała się na subiektywnych i nieracjonalnych podstawach. Leczenie polegało na stosowaniu środków odciągających, a były to upusty krwi, lewatywy, środki o działaniu przeczyszczającym, maście odkażające na bazie rtęci, wodne roztwory jodu itp. Działania te wynikały z nieznajomości fizjologii, anatomopatologii, nieznanej jeszcze bakteriologii oraz nieuporządkowanej klasyfikacji chorób. Twórcą i prekursorem nowoczesnej homeopatii był Samuel S . F. Hahnemman (1775-1843r). Próbując uporządkować wiedzę w zakresie mało precyzyjnej symptomatologii i diagnostyce, wprowadził kliniczny obiektywizm do doświadczenia, racjonalnie interpretując zjawiska farmakodynamiczne. Wyprzedzając własne czasy chciał uzdrowić medycynę. Dokonywał tego na bazie sprawdzonej receptury leków oraz drobiazgowej obserwacji chorych w czasie ich stosowania. Był on znakomitym lekarzem i chemikiem, ale przede wszystkim bardzo pracowitym, uczciwym i skromnym człowiekiem Umierając pozostawił po sobie sześć edycji ,, Organonu sztuki medycznej”, które były bazą rozwoju współczesnej medycyny opartej na powtarzalności doświadczenia naukowego. W miarę upływu czasu do homeopatii wkradł się balast tajemniczości, ezoteryki oraz błędnej interpretacji jego doświadczeń naukowych. Charles Rouscin w całej swej karierze lekarskiej czynił wszystko, by uwolnić homeopatię od aury mistycyzmu, którą otaczała ją aż do lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Udało mu się doprowadzić do tego, że została uznana klinicznie w niektórych krajach Europy i w USA. Realizacja tego zamierzenia zajęła mu 40 lat. Warto zastanowić się nad tym, dlaczego nauka mająca swoją 200 letnią tradycję przetrwała do naszych czasów i jest uznawaną do tej pory metodą leczniczą. Nie zaginęła w dobie supernowoczesnych badań naukowych, wielomiliardowych nakładów finansowych na badania nad nowoczesnymi lekami chemicznymi. Zadać więc można sobie pytanie – dlaczego warto leczyć się homeopatycznie?

Co to jest homeopatia i zasady jej stosowania
Jest to metoda naturalna wykorzystująca zasadę podobieństwa objawów toksycznych wywołanych przez daną substancje u zdrowego człowieka do objawów choroby. Zgodnie z tym prawem, lek homeopatyczny może wyleczyć chorobę manifestującą się takimi samymi objawami jakie w zdrowym organizmie wywołuje substancja, z której ten lek powstał. Metoda ta umożliwia poprzez wprowadzenie odpowiedniego leku, pobudzenie chorego organizmu do walki, samoobrony i samoregulacji. Ma więc działanie stymulujące poszczególne narządy a w konsekwencji prowadzące do wyzdrowienia. Wykorzystywane są więc naturalne funkcje organizmu, zgodne z naturalną reakcją organizmu do samonaprawy. Stymulacyjna metoda leczenia zakłada stosowanie leków w bardzo wysokim rozcieńczeniu, czyli w bardzo małych dawkach. Praktycznie w leku zawarte są pojedyncze atomy substancji lub nie ma ich w ogóle. Stosując taki preparat bez dalszego jego przetworzenia technologicznego, nie uzyskamy żadnego efektu terapeutycznego. Tajemnicą jego dalszego uaktywnienia polegające na tzw. dynamizacji czyli mechanicznym wstrząsaniu. Rozpuszczoną substancje w wodzie dejonizowanej poddaje się wibracji w urządzeniach mechanicznych. Dzięki takiemu zabiegowi postać nieaktywna leku staje się aktywną i zdatna do stosowania. Wybór leczenia zależy od sposobu reagowania pacjenta. Im większe jest podobieństwo leku do objawów choroby oraz większa wrażliwość pacjenta, tym dajemy wyższe rozcieńczenia i odwrotnie. Wielkość zastosowanej dawki nie zależy od masy ciała oraz wieku człowieka ale tylko i wyłącznie od jego wrażliwości na lek .Są też nietoksyczne, nie wywierają działania chemicznego na organizm same nie posiadają działania farmakodynamicznego. U niemowląt, dzieci, dorosłych podajemy zawsze taką samą ilość granulek. Bardzo ważnym czynnikiem w leczeniu homeopatycznym jest czas.

Dlaczego decydujemy się na leczenie homeopatyczne?
W dzisiejszym szalonym tempie życia często decydujemy się na szybki, doraźny efekt oparty na tradycyjnym sposobie leczenia polegający np. na zlikwidowaniu chorobotwórczych bakterii, a nie na takim wzmocnieniu systemu odporności, który nie dopuściłby do jej powstania. Warto również dodać, że lek homeopatyczny nie jest specyficzny dla danego czynnika etiologicznego, czyli bakterii, wirusa, grzyba ale ukierunkowany na objawy jakie one wywołują, likwidując je. Jest więc unikalną terapią, zapewniającą łagodne, bezpieczne i nietoksyczne leczenie wielu chorób w fazie ostrej jak i przewlekłej.

O wpływie czynników środowiska zewnętrznego na organizm i sposób działania leków homeopatycznych
Po kilku latach pracy i doświadczeń w stosowaniu leków homeopatycznych, zauważyłem u siebie i u wielu ludzi słabą reakcje, bądź całkowity brak reakcji organizmu na niektóre stosowane leki. Sądziłem początkowo, że wynika to ze źle dobranego leku w stosunku do objawów danego schorzenia. Zastosowane korekty też nie poprawiły sytuacji. Po dłuższym okresie obserwacji powiązałem to zjawisko z czynnikami środowiska zewnętrznego, które nas otacza, stosowanymi wcześniej lekami farmaceutycznymi oraz niechęcią do długotrwałego ich używania. Współczesna medycyna przyzwyczaiła pacjenta do likwidowania objawów choroby w czasie kilku godzin bądź kilku dni. Proszę jednak zwrócić uwagę, że nie używam słowa wyleczenia ale ,,likwidowania objawów”. Wydaje mi się, że działania klasycznej medycyny nie mają na celu całkowitego wyleczenia chorób ale na usuwaniu skutków dysfunkcji organizmu. Przyczyna chorób tkwi znacznie głębiej. Na stan naszego zdrowia i sprawne funkcjonowanie systemu odporności, największy wpływ ma rodzaj stosowanego pożywienia, ilość spożytych razem z nią aktywnych substancji toksycznych nazywanych konserwantami, przewlekłe zatrucie preparatami farmaceutycznymi oraz niedobór niezbędnych pierwiastków i witamin w diecie. Niesprawnie działający organizm ma również niesprawnie działający system odporności. W pierwszej kolejności objawia się to skłonnością do zachorowań na choroby infekcyjne, choroby układu krążenia, a potem do wytwarzania się zmian degeneracyjnych wszystkich narządów miąższowych, układu kostnego a w ostateczności chorób nowotworowych. Wszelkie działania poprawiające nasz stan zdrowia nie powinny polegać na leczeniu już zaistniałych chorób, ale na zapobieganiu ich wystąpieniu. Nazywa się to już dawno zapomnianym słowem – profilaktyką. O ile jednak pojawia się choroba, manifestująca się bólem jako sygnałem alarmowym, gorączką, potami, bólem gardła to nie należy traktować tego jako chorobę ale jako jej symptomy. Zwykle na działania profilaktyczne jest już za poźno. Należy jednak już od tego momentu wdrożyć właściwy sposób odżywiania zapobiegający gromadzeniu się toksyn w organizmie. Wspomogająco w określonym odcinku czasu można zastosować preparaty ziołowe odżywiające każdą komórkę naszego organizmu, usuwające zbędne produkty przemiany materii, toksyny, uzupełniające w witaminy i niezbędne pierwiastki nazywane makro i mikroelementami. Do stymulacji organizmu w kierunku zdrowienia służą preparaty homeopatyczne oraz preparaty ziołowe i inne wyłącznie pochodzenia naturalnego.

Mechanizm działania leku homeopatycznego
Dla przekory napisałem, że leki homeopatyczne nie działają w każdym przypadku. Prawda oczywiście leży pośrodku. Niemożliwa jest stymulacja organizmu w kierunku zdrowienie wtedy, kiedy w organizmie zalegają toksyny – rozpuszczalne i nierozpuszczalne. Możliwa jest stymulacja organizmu tylko w tym wypadku, kiedy funkcjonują w organizmie czynniki, z którymi ten lek współpracuje. Odbywa się to na zasadzie stymulacja> odpowiedź. Brak odpowiedzi świadczy o tym, że funkcje organizmu są na tyle upośledzone, że brak jest reakcji na zastosowany lek. Pacjent nie widząc działania pozytywnego leku homeopatycznego, sięga po preparaty chemiczne likwidujące skutki tej choroby. Pozbawia się w ten sposób kolejnej linii obrony, gdyż preparat farmaceutyczny spełnia rolę protezy odporności. Jedynym wyjściem z tego błędnego koła jest właściwe zrozumienie sposobu działania preparatów ziołowych, leków homeopatycznych i preparatów farmaceutycznych.

Opinie medycyny naukowej na temat leczenia homeopatycznego
W środowiskach opiniotwórczych a w szczególności środowisku lekarskim panuje moda na wyrażanie negatywnych opinii na temat leków homeopatycznych oraz lekarzach, którzy stosują je w swojej praktyce. Wydaje mi się, że tego typu osądy wydają ludzie, którzy nie posiadają odpowiedniego dostatecznej wiedzy na temat ich funkcjonowania w organizmie. Pragnę też zwrócić uwagę na to, że obecnie w Polsce, uznano za celowe stosowanie leków homeopatycznych ale homeopatia nie jest uznawana przez ,, Izbę Lekarską” za specjalizację medyczną ani gałąź wiedzy medycznej. Jest dla mnie niezrozumiałą sytuacja, gdy lekarz zapisujący na oficjalnym druku recepty lek homeopatyczny, który jest realizowany w aptece, nie jest traktowany jako lekarz specjalista homeopata. Pieniądze inwestowane przez przemysł farmaceutyczny w reklamę spełniają swoje negatywne działanie. Reklamy preparatów farmaceutycznych w środkach masowego przekazu nakłaniają ludzi do używania na co dzień groźnych dla naszego zdrowia specyfików: na ból głowy, bóle menstruacyjne, gorączkę, bóle reumatyczne itp. Nasi medyczni liderzy z pełną świadomością sprzedają swoje nazwiska zamieszczane na popularnych ulotkach reklamowych. Wspomaganie organizmu preparatami homeopatycznymi, ziołowymi, witaminami, związkami mineralnymi, spotyka się z ostrą krytyką środowiska medycznego.

Mam nadzieję, że po przeczytaniu powyższego opracowania upewnicie się Państwo co do zasadności stosowania leków pochodzenia naturalnego.