Głodówka

Głodówka jest metodą leczniczą stosowana w medycynie naturalnej, polegającą na okresowym całkowitym zaniechaniu spożywania wszelkich pokarmów i przyjmowania tylko płynów. Oficjalne stanowisko lekarzy specjalistów nie zaleca stosowania tego typu metod, ponieważ w części przypadków mogą prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia, bowiem niektóre schorzenia całkowicie wykluczają możliwość jej stosowania. Prowadzona nieumiejętnie lub zbyt długo może stanowić zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia głodującego.

Według zwolenników medycyny naturalnej, głodówka jest przede wszystkim metodą oczyszczenia, odtrucia, odmłodzenia organizmu, a także dobry sposób na zrzucenie nagromadzonych kilogramów. Niestety zazwyczaj nie osiąga się zamierzonego efektu, ponieważ brakuje dostatecznej wiedzy teoretycznej na temat właściwego jej przeprowadzenia, a po jej zakończeniu szybko następuje powrót do starych i często złych nawyków żywieniowych.

Stosuje się głodówki lecznicze o różnym czasie trwania: -jedno, -trzy, -pięcio, -siedmio i dziesięciodniowe, a nawet dłuższe. Ze względu na wyjątkową siłę oddziaływania na organizm, głodówka musi być przeprowadzana zgodnie z określonym planem, najlepiej pod kontrolą lekarza. Początek okresu wiosennego jest najlepszym momentem do przeprowadzenia głodówki, ponieważ wtedy nasz organizm potrzebuje bodźca, który pomoże mu obudzić się do życia z zimowego letargu.

Niektórzy specjaliści zalecają zastosowanie lewatyw, aby wspomóc i przyspieszyć proces oczyszczania organizmu.

Cel stosowania głodówek

Mechanizm głodówki jest prosty. Jest sygnałem ostrzegawczym o grożącym niebezpieczeństwie związanym z utratą życia, co wyzwala bodziec do uruchomienia sił obronnych organizmu. W celu dłuższego przeżycia, ustrój mobilizuje wszelkie rezerwy ochronne, usuwając z narządów wewnętrznych nagromadzone toksyny, celem poprawy ich funkcjonowania.

Organizm pozbawiony składników odżywczych z zewnątrz, przechodzi na odżywianie wewnątrzustrojowe. O tym, że stosowanie głodówki działa zbawiennie na nasz ustrój świadczy fakt, że w czasie choroby często nie mamy apetytu i pościmy całymi dniami do czasu, aż poczujemy się lepiej. To znak od organizmu, że potrzebuje czasu na odbudowę starych i chorych komórek, a przez głód oszczędza aż 50% energii, jaką straciłby w procesie trawienia.
W początkowym okresie głodówki ustrój spala wszystko co jest zbędne, co stanowi balast utrudniający sprawne jego funkcjonowanie. W starych komórkach zalega tzw. białko złogowe, które w czasie głodówki ulega zużyciu w pierwszej kolejności. Pochłaniane są też wszelkiego rodzaju martwe i zużyte fragmenty tkanek, zbędna tkanka tłuszczowa. Organizm doprowadza do porządku szwankujące z powodu niewłaściwego traktowania narządy wewnętrzne, reguluje metabolizm, pracę systemu odpornościowego i nerwowego, czyści naczynia krwionośne z odłożonych tam cholesterolowych złogów.

Udowodniono, że głodówka powstrzymuje mnożenie i rozprzestrzenianie się wirusów oraz zwiększa odporność komórek na usz-kodzenia. Odciążone narządy trawienne w okresie głodówki mają czas zregenerować się. Po jej zakończeniu, przewód pokarmowy na nowo podejmuje zdrowe i normalne funkcje, stąd często następują samorzutne uleczenia z cukrzycy II°, schorzeń dróg żółciowych, uciążliwych zaparć itp. Jak pokazuje doświadczenie, organizm ma zdolności samonaprawcze i może sam się wyleczyć się z wielu chorób. Jest zdolny do zmiany profilu przemiany materii i potrafi przystosować się do nowych warunków wykorzystywania źródeł energetycznych.
Głodówkę przeprowadziło miliony ludzi na świecie, a tysiące przypadków długich głodówek zostało opisanych pozytywnie w literaturze medycznej. Wszyscy pacjenci odnieśli duże korzyści zdrowotne.
Głód daje się we znaki najbardziej w pierwszych trzech dniach, a później organizm przestaje dawać ten sygnał. Pierwsze wydalanie nieczystości rozpoczyna się przez skórę, która poci się bardziej niż zazwyczaj. Poszczący ma obłożony język i nieprzyjemny zapach z ust. Ażeby wspomóc oczyszczanie, należy często myć skórę i utrzymywać higienę jamy ustnej. Późniejszy okres większość głodujących opisuje jako przyjemny. Umysł się rozjaśnia i wszystko, co dotychczas było trudne i skomplikowane, zaczyna być widoczne w jasnym i prostym świetle. Poszczącego ogarnia lekkość, euforia i radość życia, problemy zdają się wyglądać nieistotnie.

Rodzaje głodówek

W literaturze zetknąłem się z dziesiątkami nazw i rodzajami głodówek. Nazwy tych, które podaję poniżej są tylko ich przykładami:

Owocowa lub warzywna, trwająca nie dłużej niż 3 dni. W ciągu dnia jemy 1 – 1,5 kg różnorodnych świeżych owoców lub warzyw, dzieląc je na 6 – 8 posiłków. Można także pić świeże nie słodzone soki i nie gazowaną wodę mineralną. Wykluczone są nasiona roślin strączkowych i kukurydza oraz konserwowane chemicznie warzywa w puszkach.

• Zerowa – wodna z dodatkiem soli mineralnych.
• Herbaciana ? poza wodą spożywa się dwie szklanki herbaty z różnych ziół trzy razy dziennie,
• Sokowo-herbaciana ? herbatki ziołowe, wywary z jarzyn, soki owocowe i jarzynowe.
• Kleikowa:
•    pierwsze śniadanie: kleik ryżowy na wodzie i herbata,
•   drugie śniadanie: herbata z rumianku i sucharki,
•   obiad: kleik z kaszy manny, sucharki i herbata,
•   podwieczorek: herbata z rumianku i sucharki,
•   kolacja: kleik ryżowy i herbata.

• Jednodniowa, sokowa ? pijemy w dowolnej ilości soki warzywne i owocowe niesłodzone, koniecznie świeże i wyciśnięte na bieżąco w domu. Wśród różnorodnych soków powinno się znaleźć po pół szklanki soku z buraków i kapusty. Równie dobre właściwości czyszczące mają soki z cytryn, selerów i jabłek. Na przemian z sokami można pić herbatki ziołowe z mniszka pospolitego i pokrzywy, które pomagają oczyścić wątrobę i nerki.
• Bananowa. Jest to modyfikacja głodówki owocowo-warzywnej. Podstawą diety są banany, których zjada się 3 – 4 w ciągu dnia. Na resztę posiłków możemy sobie przygotowywać pieczone lub gotowane jabłka, gotowaną marchew, buraczki, 1 – 2 ziemniaki w mundurkach. Ponieważ dieta ta jest uboga w białko, nie należy jej stosować dłużej niż kilka dni.
• Serwatkowa ? polecana osobom szczupłym lub w późnym stanie głodówki ścisłej. Polega na spożywaniu litra serwatki dziennie wraz z herbatami ziołowymi i sokami roślinnymi. 

Głodówka jednodniowa

Głodówkę tego typu poleca się stosować jeden raz w tygodniu przez okres 24 ? 36 godzin. Celem jej stosowania jest oczyszczenie jelita z zalegających w nim zanieczyszczeń oraz nagromadzonych złogów kamieni kałowych. Należy do niej przygotować się jedząc przez dwa dni poprzedzające ją warzywa surowe i gotowane, owoce oraz grube kasze. Przez okres głodówki należy powstrzymać się od jedzenia i wypijać codziennie 2 – 4 l dobrej jakościowo wody. Pierwszy posiłek po głodówce powinien składać się z surówki z marchwi i kapusty bez jakichkolwiek dodatków.

Głodówka trzydniowa

Głodówkę trzydniową, stosowaną w celach profilaktycznych najlepiej przeprowadzać co roku, w okresie wczesnej wiosny. Jest to terapia, która dobroczynnie wpływa na odnowę i siły witalne całego organizmu. Decydując się na jej zastosowanie należy uwierzyć w to, że nie będzie szkodliwa dla naszego organizmu. Musimy sami, z pełną świadomością podjąć decyzję o głodówce, a już pierwsze dni utwierdzą nas w przekonaniu, że postąpiliśmy słusznie.

Na dwa tygodnie przed głodówką wskazane jest zrezygnować z jedzenia mięsa, ryb, cukru i wyrobów cukierniczych, słodyczy, pieczywa pszennego (zastąpić je żytnio-razowym), mleka i jego przetworów oraz picia słodkich napojów. Należy zrezygnować z picia czarnej kawy i herbaty, gazowanych napojów i alkoholu. Podstawą jadłospisu powinny być owoce, warzywa surowe i gotowane, nie łupane grube kasze gotowane na półtwardo.
Dwa dni przed rozpoczęciem głodówki należy rano na czczo, zjeść 1 łyżeczkę zmielonego siemienia lnianego i łyżkę oliwy z oliwek i popić szklankę letniej wody mineralnej. Do momentu rozpoczęcia głodówki, należy ograniczyć się tylko do spożywania surowych i gotowanych jarzyn, owoców oraz picia świeżo wyciskanych soków z warzyw, grejpfruta, cytryny i wody nisko-mineralizowanej lub z filtra o odwróconej osmozie. Nie nadają się do tego żadne soki i napoje kupowane w sklepie.

Najprostszą formą oczyszczania organizmu są głodówki 3 – 5 dniowe i czas ten wystarczy by uruchomić mechanizmy oczyszczające. Ważną ich zaletą jest to, że nie są kłopotliwe. Kiedy okaże się, że ta metoda nam odpowiada, można pokusić się o przedłużenie postu do 10 dni, choć nie zalecam.
Żeby kuracja przebiegła skutecznie i możliwie bezboleśnie, nie wolno jej stosować jako działanie przypadkowe i nieplanowane. Nie jest kosztowna, ale wymaga konsekwencji i ważne jest to, aby należycie się do niej przygotować. Dzięki temu ogranicza się do minimum przykre objawy występujące na początku jej stosowania, nasilające się zwłaszcza wtedy, gdy w pewnym momencie dochodzi do zbyt szybkiego uwalniania toksyn do krwiobiegu i niedostatecznego wydalaniu ich z organizmu. W celu sprawniejszego i szybszego usuwania ich, bardziej doświadczeni używają środków przeczyszczających oraz lewatyw. Uważam, że ich stosowanie jest słuszne i celowe, ale miej doświadczonym w pierwszej kolejności polecam najpierw poznać reakcją własnego organizmu na zastosowaną głodówkę.

Przebieg kuracji

Kuracją przeprowadza się przez trzy kolejne dni. W czasie jej stosowania nie należy jeść niczego oprócz picia codziennie sporządzanej na bieżąco mieszaniny soków z wodą w ilości 4 litry na dobę.

Skład soku

0,25 l soku z marchwi lub czerwonego buraka + 0.8 l soku z kwaśnego (czerwonego) grejpfruta + 0.7 l soku z pomarańcz +0.2 l soku z cytryny + 2 l wody z filtra o odwróconej osmozie lub nisko-mineralizowanej.

O ile jest to możliwe, porcje soku najlepiej przygotowywać tuż przed jego wypiciem, dzieląc ogólną zalecaną jego ilość na poszczególne porcje. Kiedy ktoś stosuje dodatkową suplementację naturalnymi składnikami witaminowymi i mineralnymi, to nie należy jej przerywać.

Jak pisałem wcześniej, polecam osobom bardziej doświadczonym w stosowaniu głodówki ? sól gorzką o nazwie ?Epsom? o właściwościach przeczyszczających. Ma działanie osmotyczne, polegające na ,,wsysaniu? w obręb jelit substancji toksycznych i wydaleniu ich drogą naturalną. Roztwór tej soli oprócz działania usuwającego toksyny, odwadnia organizm.
Aby zrekompensować ubytek płynu, należy więc wpijać 4 litry soków rozcieńczonych wodą. Osobom mającym skłonność do utraty potasu, polecam uzupełniać go odpowiednimi preparatami. Rano, na czczo należy rozpuścić 1 płaską łyżkę stołową gorzkiej soli w szklance letniej przegotowanej wody i wypić. Po wypiciu soli, należy co kilkanaście minut wypijać po pół szklanki roztworu soku, dopóki nie skończy się. W przypadku głodu można dodatkowo zjadać w całości kwaśnego grejpfruta lub pomarańcze. Przez kolejne dwa dni należy postępować tak samo. W okresie kuracji pojawia się nadmierna potliwość, związana z usuwaniem toksyn przez skórę. Codziennie wieczorem należy wykonać kąpiel oczyszczająca.

Okres zakończenia głodówki

Prawidłowe zakończenie postu jest bardzo ważnym elementem kuracji, gdyż trzeba z powrotem przestawić organizm na inny sposób pozyskiwania energii z składników odżywczych, dostarczanych z pokarmem. Następuje w tym momencie aktywizacja procesów przemiany materii i wznowienie produkcji soków trawiennych, które pojawiają się stopniowo. Dlatego też należy kontrolować ilość spożywanego posiłku i analizować sygnały wysyłane przez nasz organizm.

Produkcję soku trawiennego pobudza staranne przeżuwanie pokarmu, dlatego też trzeba go spożywać wolno i bez pośpiechu.

Jeśli w trakcie jedzenia odczujemy sytość, wskazane jest przerwać posiłek. Ażeby nie spowodować komplikacji w organizmie, należy wrócić do normalnego sposobu odżywiania stopniowo. Wypita woda w pierwszej kolejności zostaje zużyta do produkcji soków trawiennych, nawilżania błon śluzowych oraz regulacji krążenia. Jej niedobór może objawić się zaparciem stolca i dlatego należy poczekać cierpliwie do pierwszego samoistnego wypróżnienia, bez stosowania środków przeczyszczających.

Pierwszego dnia po głodówce pijemy tylko świeżo wyciśnięte soki zmieszane pół na pół z ciepłą wodą, w ilości 6 – 8 szklanek. Przez następne trzy dni włączamy do diety gotowane warzywa (bez ziemniaków, kukurydzy, grochu i fasoli) a także kleik z kaszy, najlepiej jaglanej.

Piątego dnia można wprowadzić do diety jajka na miękko, następnego kawałek gotowanego mięsa itd. Przez pięć dni nie należy solić potraw. Mięso na początku najlepiej spożywać jako gotowane.

Codziennie przez kilka dni, w celu usunięcia resztek toksyn z organizmu, polecam pić codziennie herbatkę z liści pokrzywy.

Przepis: Kopiastą łyżeczkę do herbaty liści zalać szklanką wrzącej wody i pozostawić na krótko do naciągnięcia. Pić powoli małymi łykami 1 szklankę rano na czczo i w ciągu dnia 2 szklanki. Można całą porcję herbatki zaparzyć na cały dzień w termosie.

Do kąpieli zalecam używać jako dodatek skrzyp polny.

Przepis: Zalać 200 g grubo sproszkowanego ziela 1 litrem wrzącej wody, gotować przez 15 min na małym ogniu, przecedzić i wlać do kąpieli.

Po przeprowadzeniu głodówki, w celu utrwalenia jej efektów, polecam zmienić nawyki żywieniowe. Zmiana ta polega na innej zasadzie łączenia składników pokarmowych (odnośnik) oraz wyeliminowaniu z diety produktów wysokoprzetworzonych ? białego (rafinowanego) cukru i jego wyrobów, białego pszennego chleba i innych produktów z oczyszczonej białej mąki, mleka i jego przetworów kupowanego w sklepie i innych. Pozwala to uzyskać poprawę trawienia poszczególnych składników pokarmowych oraz zapobiega zaleganiu i gniciu w jelitach nie strawionych resztek pokarmowych.

Dzięki zdolnościom regeneracyjnym organizmu, samorzutnie ustępują objawy stanu zapalnego błony śluzowej żołądka i jelit, objawy niestrawności ? zgagi, wzdęcia, odbijania, zaparcia stolca i biegunki.

Niekorzystne przejściowe objawy głodówki

W początkowym stadium głodówki możemy nie czuć się zbyt dobrze, ponieważ organizm pozbywa się wszelkich trucizn, które go obciążały i kumulowały się latami. Dlatego też trzeba przejść nad tym do porządku dziennego i próbować przeczekać pierwsze dni. Niektórzy opisują je jako objawy zatrucia, czy osłabienia wywołanego brakiem pożywienia, co jest spowodowane błędem logicznego myślenia. Bóle głowy, mdłości, poczucie ciężkości, uczucie marznięcia, pogorszenie albo wahania nastroju, senność są objawami uwalniania się nagromadzonych toksyn i usuwania ich z ustroju. Mogą wystąpić zmiany skórne, lecz w przeciągu kilku dni powinny całkowicie zaniknąć. Skóra w tym czasie staje się elastyczna, nabiera delikatności i blasku. W czasie głodówki wszystkie narządy wewnętrzne organizmu pracują na najwyższych obrotach i starają się pozbyć zbędnego balastu. O ile pojawi się uczucie mdłości to można spożyć szczyptę suchego imbiru, żuć plasterek cytryny lub grejpfruta. Najlepszym lekarstwem na ból głowy jest spacer na świeżym powietrzu.

Niekorzystne objawy ogólne głodówki

Glukoza jest podstawowym materiałem energetycznym dla wszystkich komórek ustroju. O ile pozbawimy organizm bieżących dostaw pożywienia, zmusza się go do pozyskiwania energii z innych źródeł ? uzyskiwania glukozy z rozkładu zapasów glikogenu zmagazynowanego w wątrobie i mięśniach, z kwasów tłuszczowych i trójgliceroli zgromadzonych w tkance tłuszczowej i w ostatniej kolejności, przy długotrwałej głodówce – ze spalania białek. W tym ostatnim procesie rozpoczyna się synteza glukozy na drodze glukoneogenezy, w której wykorzystywane są zgromadzone w organizmie aminokwasy będące strukturą elementarną białek. Owymi zapasami aminokwasów są białka krwi oraz białka tkanki mięśniowej. U chorego człowieka, z niesprawnym systemem wytwarzania energii może dojść do zjawiska hipoglikemii ? spadku stężenia cukru w krwi, na których niedobór szczególnie wrażliwe są krwinki czerwone i mózg. Uwolnione z nich wolne kwasy tłuszczowe ulegają spaleniu, co pociąga to za sobą wytworzenie toksycznych ciał ketonowych. Prowadzi to dalej do tzw. kwasicy metabolicznej (ketonowej), w tym do kwasicy komórek mózgowych, a zwiększone stężenia ciał ketonowych mogą doprowadzić u ludzi chorych na cukrzycę nawet do śpiączki. W związku z tym, w przypadku podejrzenia o cukrzycę należy zaniechać stosowania głodówki. Z medycznego punktu widzenia groźnym wydaje się być również zwiększenie wchłaniania szkodliwych substancji w jelitach, na skutek zwolnienia perystaltyki jelit. Dodatkowo długotrwały brak pokarmu prowadzi do zaniku kosmków jelitowych, w wyniku czego powstaje przejściowy zespół złego wchłaniania. W związku z tym, celowe jest stosowanie łagodnych środków przeczyszczających, a po zakończeniu głodówki powolny powrót do pełnej diety.

Decyzję o zastosowania głodówki u ludzi chorych i wyniszczonych chorobą należy pozostawić lekarzowi, do którego należy ocena ogólnego stanu zdrowia.

Korzystne efekty zdrowotne głodówki

W wyniku zastosowania głodówki, następuje wzmocnienie systemu odpornościowego, czego efektem jest między innymi wzrost odporności na infekcje. Każda kolejna głodówka przebiega coraz lepiej. Poddające się im osoby zauważają większą wydolność umysłową, lepsze samopoczucie psychiczne, przypływ energii oraz wrażenie niezwykłej lekkości. Głodówka pozwala w szybkim stracić na wadze 0,45 ? 1 kg dziennie lub 10% masy ciała w ciągu miesiąca. Wielkość ubytku na wadze jest uzależniona od indywidualnych cech organizmu, ilości zgromadzonej tkanki tłuszczowej, dotychczasowego stylu odżywiania, jak również aktywności fizycznej.

Przeciwwskazania do stosowania głodówki

Cukrzyca, gruźlica, wszystkie choroby zakaźne, niewydolność nerek, serca, układu oddechowego i wątroby, anoreksja, depresja, ciąża, karmienie piersią, awitaminoza, starcze osłabienie, nowotwory na skraju wyniszczenia organizmu, silna nadczynności tarczycy, choroby psychiczne, wiek dzieci poniżej 10 roku życia.

Uważam, że przed ukończeniem 18 roku życia decyzję o rozpoczęcia głodówki powinien podejmować lekarz i kontrolować jej przebieg.