Witam na witrynie poświęconej szeroko pojętej profilaktyce zdrowotnej, zasadom racjonalnego odżywiania oraz stosowania środków pochodzenia naturalnego. Ma ona charakter wyłącznie informacyjny i nie jest związana z jakimkolwiek marketingiem.
Kilka słów o sobie. Nazywam się Andrzej Janus. Jestem absolwentem Wojskowej Akademii Medycznej. Przez cały okres swojej kariery zawodowej pracowałem w wojskowej i cywilnej służbie zdrowia. Specjalizacja – pediatria I stopnia. Od 1994r zacząłem interesować się zagadnieniami związanymi z medycyną naturalną – odżywianiem, homeopatią, ziołolecznictwem oraz stosowaniem suplementów żywieniowych. Ukończyłem w tym czasie II stopniowy, dwuletni kurs z homeopatii dla lekarzy i farmaceutów, kilka kursów dotyczących biochemicznego funkcjonowania organizmu.

W 2001 r zaprzestałem wykonywania zawodu lekarza medycyny akademickiej i całkowicie poświęciłem się medycynie naturalnej. Moja praca polegała na przekazywaniu ludziom wiedzy i wdrażaniu w życie zasad szeroko rozumianej profilaktyki zdrowotnej. Pomagało to chorym w przywróceniu równowagi w ich wewnętrznym środowisku organizmu, co skutkowało odzyskaniem utraconego wcześniej zdrowia. Z końcem 2018 r przeszedłem na emeryturę. Swoje doświadczenia w stosowaniu medycyny naturalnej w praktyce, przedstawiam na poniższej witrynie i opublikowanych książkach: ,,Nie daj się zjeść grzybom Candida” oraz ,,Postaw na zdrowie”. Mam nadzieję, że wiedza jaką chcę Państwu przekazać będzie pomocna w utrzymaniu zdrowia na odpowiednio wysokim poziomie, by cieszyć się dobrym samopoczuciem i radością życia.

Wszelkie informacje zawarte na tej witrynie internetowej odzwierciedlają wyłącznie moje poglądy i nie stanowią zaleceń medycznych. Stosowanie się do wskazówek tu zamieszczonych odbywa się na własną odpowiedzialność. Nie odpowiadam za ewentualne szkody mogące powstać w wyniku stosowania się do zaleceń podanych w treści zamieszczonych tu informacji.

Do czasów Ludwika Pasteura przyczyna chorób zakaźnych pozostawała nieznana. Uczony ten jako pierwszy wykrył czynniki, które doprowadzają do rozwoju chorób zakaźnych, a odkrycie to stworzyło podwaliny współczesnej medycyny. Głosił pogląd, że jeśli przyczyną zachorowań są zarazki, to logiczne wydaje się, że można zapobiec chorobom niszcząc je, zanim przedostaną się do wnętrza organizmu. Gdy miał 50 lat udowodnił, że wąglik, chorobę zwierzęcą, wywołuje określony gatunek mikroorganizmów. W wyniku hodowli otrzymał osłabioną postać bakterii wąglika; po wstrzyknięciu ich zwierzętom okazało się, że zapobiegają one rozwinięciu się pełnoobjawowej postaci choroby i uodparniają na ponowne pojawienie się infekcji. Dało to początek pracom nad szczepionkami przeciwko innym chorobom. Pasteur uważał ponadto, że wyizolowanie danego zarazka, a potem odkrycie środka go niszczącego, może doprowadzić do likwidacji wszelkich chorób zakaźnych gnębiących ludzkość. Jeszcze za swojego życia Ludwik Pasteur przyznał, że obecność chorobotwórczych czynników w organizmie nie jest równoznaczna z chorobą zakaźną. Ważniejszy od nich jest stan środowiska wewnętrznego organizmu oraz jego ogólna odporność na rozwój infekcji. Dlatego tak ważne jest utrzymanie wewnętrznego środowiska organizmu w stanie czystości, a to z kolei zależy w głównej mierze od stanu mikroflory przewodu pokarmowego. Innymi ważnymi czynnikami predysponującymi do pojawienia się zakażenia są: niewłaściwe odżywianie, zły stan psychiczny, złe warunki bytowe, zbyt mała lub nadmierna aktywność ruchowa, niehigieniczny tryb życia, stosowanie używek, przebyte choroby i urazy.

Świat lekarski za życia Pasteura podzielił się na dwa obozy, zajmując całkowicie odmienne stanowiska dotyczące przyczyn rozwoju chorób zakaźnych. Jedni uznali mikroby za jedyny czynnik chorobotwórczy, drudzy wzięli też pod uwagę inne czynniki, jakimi są stan środowiska wewnętrznego organizmu oraz czynniki środowiskowe. Jestem zwolennikiem tej drugiej teorii, co nie oznacza, że nie biorę pod uwagę mikrobów jako czynnika zakaźnego, ponieważ wobec niektórych z nich ludzie są całkowicie bezbronni i dochodzi do zakażenia, pomimo dobrej kondycji organizmu i sprawnie funkcjonującego układu odpornościowego.
Współczesna medycyna akademicka zbudowała swoje fundamenty na teorii chorób zakaźnych. Mikroorganizmy chorobotwórcze uznano za podstawowy czynnik etiologiczny większości schorzeń. Nie podjęto szeroko zakrojonych badań mających na celu analizę i poszukiwanie innych czynników doprowadzających do rozwoju chorób. Podstawowym kierunkiem rozwoju współczesnej medycyny stała się walka z mikrobami. Podstawą leczenia większości chorób infekcyjnych stała się antybiotykoterapia, a innych schorzeń ? farmakoterapia chemiczna. Odsunięto w cień inne, niewygodne dla współczesnej medycyny teorie dotyczące wspomagania organizmu w powrocie do zdrowia, w tym poprawy funkcjonowania układu odpornościowego. Pomija się też milczeniem informacje o skutkach ubocznych leczenia farmakologicznego w tym polipragmazji.
Po dwudziestu latach pracy w zawodzie lekarza pediatry stwierdziłem z przerażeniem, że stan zdrowia moich pacjentów, leczonych z powodu schorzeń alergicznych i infekcyjnych systematycznie pogarsza się, mimo stosowania najbardziej nowoczesnej farmakoterapii. Doszedłem do wniosku, że albo ja popełniam błędy w leczeniu, albo niewłaściwy jest system leczenia stosowany w placówkach służby zdrowia. Zacząłem dogłębnie analizować ten problem.

Jako bazę moich rozważań wybrałem astmę oskrzelową, gdyż stanowić może ona typowy przykład sposobu leczenia objawowego. Nie będę opisywał etiologii dychawicy oskrzelowej oraz skutków jakie ta choroba wywiera na organizm, ale skupię się na sposobie jej leczenia. Doszedłem do wniosku, że wszystkie leki wyprodukowane przez przemysł farmaceutyczny do leczenia tego schorzenia mają działanie wyłącznie objawowe i niczego nie leczą. Ich stosowanie częściowo likwiduje skutki postępującego procesu chorobowego, opóźnia wytworzenia się nieodwracalnych zmian w obrębie układu oddechowego i pośrednio w układzie krążenia.

Oto przykłady:

– Do likwidacji dołączającej się infekcji bakteryjnej, w trakcie trwania astmy oskrzelowej, używa się antybiotyków. Stosuje się je powszechnie i zwykle bezzasadnie, a nawet w przypadku błahej infekcji kataralnej. Antybiotyki niszczą bakterie chorobotwórcze i przy okazji korzystne dla naszego zdrowia bakterie jelitowe. Zaburzenia składu flory bakteryjnej jelita grubego wykorzystują do swego rozwoju drożdżaki Candida. Osłabiony system odpornościowy organizmu nie jest w stanie zapobiec przekształceniu się ich w grzyby. Te natomiast wytwarzają grzybnię, która atakuje wszystkie tkanki organizmu i do astmy oskrzelowej dołącza się nowa choroba – grzybica Candida (kandydoza). Poza tym antybiotyki pośrednio rozleniwiają i osłabiają system odpornościowy nie mobilizując go do zwalczania infekcji, spełniają więc rolę jego protezy. Sprawnie funkcjonujący organizm i w nim system immunologiczny powinien sam zlikwidować bakterie w wstępnym okresie rozprzestrzeniania się infekcji na cały organizm. W związku z tym, działania lekarzy w początkowym okresie rozwoju infekcji, powinny skupić się na obserwacji i ewentualnym niesieniu pomocy choremu w przypadku istotnej dysfunkcji tego systemu ochrony. Producenci farmaceutyków oraz lekarze, utwierdzili nas w przekonaniu, że organizm sam nie poradzi sobie z rozwijającym się zakażeniem, i że antybiotyk stanowi jedyną formę zwalczania wszelkich chorób infekcyjnych. Mało kto zdaje sobie z tego sprawę, że nasz organizm jest sam w stanie zwalczyć większość chorób oraz z tego, jak wielkie drzemią w nas zdolności do samonaprawy i samoregulacji. Nikomu nie zależy na przekazywanie informacji społeczeństwu, dotyczących profilaktyki pro-zdrowotnej oraz zagrożeń związanych z coraz bardziej powszechnym stosowaniem chemicznych leków farmaceutycznych. Moim zdaniem, antybiotyki powinny być stosowane tylko w wyjątkowych przypadkach, kiedy mamy do czynienia z zaburzeniami pracy systemu odpornościowego i grożącymi powikłaniami związanymi z rozwojem zakażenia.
– W celu zmniejszenia stanu zapalnego oskrzeli i oskrzelików używa się preparatów farmaceutycznych z grupy kromegenów, kromoglikanów oraz sterydów. Zmniejszają obrzęk śluzówki wyścielającej od środka ścianę oskrzeli i tym samym poprzez zwiększenie ich drożności, ułatwiają oddychanie. Nie leczą więc przyczyny powstającego obrzęku ale zmniejszają nasilenie objawów, które on wywołuje.
– Do usuwania lepkiego śluzu tworzącego się w procesie zapalnym oskrzeli, służą najróżniejsze preparaty chemiczne i roślinne. Mają także tylko działanie objawowe i nie likwidują przyczyny tworzenia się nadmiernej jego ilości.
– Działanie również objawowe mają preparaty rozszerzające skurczone ściany oskrzeli, spowodowane kaskadowo postępującą reakcją alergiczną. Są to leki krótko i długodziałające, często ratujące życie.
Chory na astmę oskrzelową, stosujący wyżej wymienione leki, jest do końca swojego życia skazany na ich używanie i to w coraz większej ilości. W trakcie czytania powyższego tekstu może nasunąć się następujące pytanie: czy można wyleczyć się z tej choroby? O ile uwzględnimy fakt, że astma oskrzelowa jest jedynie zespołem objawów a nie chorobą, to likwidując ich pierwotną przyczynę, można doprowadzić do całkowitego wyleczenia lub poprawy ogólnego stanu zdrowia w przypadku zmian utrwalonych w układzie krążeniowo-oddechowym.

Uważam, że pierwotną przyczyną rozwoju astmy oskrzelowej jest infekcja nicieniami jelitowymi – najczęściej glistą ludzką (Ascaris lumbricoides).
Nie należy, więc rozpoczynać leczenia od stosowania różnego rodzaju leków objawowych lecz od likwidacji  pierwotnego źródła choroby, którym jest infekcja pasożytem.

Studia z zakresu stosowania leków homeopatycznych nauczyły mnie innego spojrzenia na problem choroby. Zadaniem lekarza jest ustalić, które schorzenie było pierwotnym źródłem choroby, a które następstwem tego pierwszego. Jest to trudne, ale możliwe do ustalenia. Mogę sobie przypisać za sukces wyleczenie wielu osób z astmy oskrzelowej, u których jeszcze nie doszło do pojawienia się zmian utrwalonych wieloletnim przebiegiem choroby. W założeniach współczesnej medycyny wydaje się to nieprawdopodobne.
Analizując sposób leczenia większości chorób, doszedłem do smutnego wniosku, że nie leczy się przyczyn ich wystąpienia ale ich objawy i/lub następstwa. Reklamy w środkach masowego przekazu nakłaniają ludzi do leczenia objawów bólu głowy, gorączki, bólu stawów, niestrawności, objawów związanych z przekwitaniem, czyli – powszechnej i masowej konsumpcji niebezpiecznych dla zdrowia preparatów chemicznych. Większość z nich jest dostępna w aptekach bez recepty i nikogo nie interesują następstwa ich spożywania.
Przewlekła kumulacja w organizmie tych specyfików, osłabi w końcu nasz system odpornościowy. Wcześniej czy później, stanie się to przyczyną przewlekłych chorób określanych jako cywilizacyjnych i kolejnych wizyty u lekarzy. Przepisywany jest następny zestaw leków likwidujący poprzednie objawy i następny tych poprzednich, i tak dalej, i dalej…….
W miarę „postępów” w leczeniu wzrasta ilość i nasilenie pojawiających się negatywnych objawów, określanych jako kolejne choroby.

Podstawowym warunkiem odzyskania pełnego stanu zdrowia jest:
– Zmienić sposób odżywiania, bo jest ono kluczem powrotu do zdrowia.
– Zmienić tryb życia – przeznaczyć odpowiedni odcinek czasu na pracę, odpoczynek, rekreację i sen.
– Zlikwidować pasożyty i pozostałe po nich toksyny.
– Zlikwidować grzyby i pozostałe po nich toksyny.
– Wspomóc organizm w oczyszczeniu jelita cienkiego na drodze odblokowanie kosmków jelitowych biorących udział w procesie wchłaniania składników pokarmowych.
– Oczyścić jelito grube z przyklejonych do jego powierzchni niestrawionych resztek pokarmowych oraz kamieni kałowych. Wspomóc organizm w doprowadzeniu do  homeostazy w obrębie mikroflory jelita grubego.
– Usunąć toksyny nagromadzone w całym organizmie, w tym z narządów miąższowych: wątroby, nerek, trzustki.
– Oczyścić układ krążenia ze złogów wapiennych i cholesterolowych, które zmniejszają średnicę naczyń tętniczych i żylnych, prowadząc do pogarszającego się odżywienia i dotlenienia tkanek.
– Uzupełnić dietę mikro i makroelementami, w razie potrzeby witaminami, związkami pochodzenia roślinnego, aminokwasami i nienasyconymi kwasami tłuszczowymi, co przyspieszy przywrócenie równowagi (homeostazy) w wewnętrznym środowisku organizmu.

Potem należy cieszyć się dobrym zdrowiem i dbać o nie na codzień.